Σαν σήμερα πριν από 44 ακριβώς χρόνια, ξεκίνησε μία μελανή περίοδος για την ελληνική ιστορία, η οποία θα διαρκέσει 7 περίπου χρόνια. Ας ρίξουμε όμως μια πιο αναλυτική ματιά στα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν εκείνη την περίοδο.
Όλα ξεκίνησαν στις 21 Απριλίου του 1967. Ενώ η Ελλάδα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο και είχαν ήδη προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου. Ένα στρατιωτικό κίνημα αποτελούμενο από τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο και Νικόλαο Μακαρέζο κατέλυσε το Δημοκρατικό πολίτευμα και επέβαλε καθεστώς δικτατορίας. Εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι στο κέντρο της Αθήνας υπήρχαν αρκετές μάχιμες δυνάμεις, όπως στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων στο οποίο διοικητής ήταν o ταξίαρχος Παττακός, οι πραξικοπηματίες εξασφάλισαν γύρω στα 100 τεθωρακισμένα και τα ξημερώματα της 21ης κατέλαβαν στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας καθώς τα τηλεπικοινωνιακά κέντρα ώστε να μη δωθεί σήμα συναγερμού. Άμέσως μετά οι πραξικοπηματίες πλαστογράφησαν το όνομα του Βασιλιά και αφού αντικατέστησαν τον έμπιστο του Βασιλιά, αρχηγό του ΓΕΣ, Γ.Σπαντιδάκη με τον Οδυσσέα Αγγελή έθεσαν σε ισχύ το σχέδιο έκτακτης ανάγκης του ΝΑΤΟ "Προμηθεύς", το οποίο προοριζόταν για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις της Αττικής. Βασικό στοιχείο του σχεδίου ήταν ότι έθετε όλες τις στρατιωτικές μονάδες υπό την άμεση ηγεσία του Υπουργού Άμυνας ή του Αρχηγού ΓΕΣ απαγορεύοντας ρητά την υπακοή τους σε οποιαδήποτε άλλη διαταγή. Έτσι, η μόνη προσπάθεια για την έγκαιρη καταστολή του κινήματος που έγινε από τον υπουργό Δημόσιας τάξης Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη απέτυχε.
Η επόμενη κίνηση των πραξικοπηματιών ήταν να προβούν σε συλλήψεις επιφανών ανδρών και κυρίως κορυφαίων πολιτικών ώστε καταλάβουν τον πλήρη έλεγχο της Αθήνας.Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και γύρω στις 3 η ώρα τα ξημερώματα το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα.
Από το πρωί το ραδιόφωνο έπαιζε εμβατήρια και εθνικά άσματα και στις 6 η ώρα το πρωί της ίδιας ημέρας οι συνταγματάρχες βγήκαν στο ραδιόφωνο για να αναγγείλουν στους Έλληνες την ανάληψη της εξουσίας από το στρατό στο όνομα του Βασιλιά. Την ίδια ώρα ανήγγειλαν και την αναστολή σημαντικών άρθρων του συντάγματος. Πιο συγκεκριμένα έπαψαν να ισχύουν οι διατάξεις που προέβλεπαν :
§ Οτι κανένας δε συλλαμβάνεται χωρίς δικαστικό ένταλμα,
§ Το δικαίωμα της ελεύθερης συγκέντρωσης προσώπων,
§ Το δικαίωμα της ίδρυσης και συμμετοχής σε σωματεία,
§ Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου,
§ Το απαραβίαστο της αλληλογραφίας
§ Καθώς και το άρθρο 18 που απαγόρευε την επιβολή θανατικής ποινής σε πολιτικά εγκλήματα
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφτηκε στα ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο ζητώντας να αναγνωρίσει και να ορκίσει την κυβέρνηση τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον Βασιλιά. Παρά τις προτροπές να αντισταθεί, ο Βασιλιάς συμβιβάστηκε για να μη χυθεί αίμα και αργά το μεσημέρι οι δύο πλευρές ήρθαν σε συμφωνία. Ο Βασιλιάς δέχτηκε να αναλάβουν υπουργεία στρατιωτικοί και οι πραξικοπηματίες δέχτηκαν να γίνει Πρωθυπουργός μη στρατιωτικός, όπως και έγινε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κ. Κόλλιας.
Αποκορύφωμα ήταν οι δημόσιες δηλώσεις του Γ. Παπαδόπουλου ο οποίος δικαιολόγησε το πραξικόπημα λέγοντας ότι η επέμβαση του στρατού ήταν επιβεβλημένη προκειμένου να αποφευχθεί η πορεία προς τον κομμουνισμό και την καταστροφή. Μάλιστα παρομοίασε τη χώρα με έναν ακινητοποιημένο ασθενή ο οποίος βρίσκεται στο γύψο μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία του.
Από την αρχή της καθιέρωσης του νέου καθεστώτος καταργήθηκαν όλες οι πολιτικές ελευθερίες του λαού και αντικαταστάθηκαν από τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και τις εξορίες. Οι κυριότερες προσπάθειες του λαού για την αλλαγή του καθεστώτος ήταν το κίνημα του ναυτικού, όπου το πολεμικό ναυτικό στήριζε το Βασιλιά και επιθυμούσε την απελευθέρωση του κράτους, αλλά και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου όπου οι φοιτητές έδωσαν τη ζωή τους και αγωνίστηκαν για να ρίξουν τη δικτατορία και να ενισχύσουν το εθνικό φρόνημα(17 Νοεμβρίου 1973).
Η δικτατορία κατέρρευσε τελικά στις 24 Ιουλίου του 1974 υπό την πίεση της Τούρκικης εισβολής στην Κύπρο. Οι ενέργειες του Ιωαννίδη, ο οποίος είχε διαδεχτεί τον Παπαδόπουλο, να οργανώσει πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακάριου αποτέλεσαν την πρόφαση που αναζητούσαν οι Τούρκοι για να επέμβουν ως "σωτήρες" των τουρκοκυπρίων και να καταλάβουν τη μισή Κύπρο. Η χούντα που είχε την ευθύνη για την προάσπιση του νησιού αδράνησε και τα περισσότερα μέλη της χουντικής κυβέρνησης εξαφανίστηκαν. Έτσι μετά από τις δραματικές εξελίξεις που ακολούθησαν, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου αφού διαβεβαιώθηκαν ότι ο στρατός δε θα σταθεί εμπόδιο, αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία.Αργότερα οι πραξικοπηματίες και οι συνεργάτες τους συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε δίκη. Αυτό ήταν και το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μιας περιόδου που έμεινε αποτυπωμένη στη μνήμη των Ελλήνων και στιγμάτισε την ελληνική ιστορία.
§ Το δικαίωμα της ελεύθερης συγκέντρωσης προσώπων,
§ Το δικαίωμα της ίδρυσης και συμμετοχής σε σωματεία,
§ Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου,
§ Το απαραβίαστο της αλληλογραφίας
§ Καθώς και το άρθρο 18 που απαγόρευε την επιβολή θανατικής ποινής σε πολιτικά εγκλήματα
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφτηκε στα ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο ζητώντας να αναγνωρίσει και να ορκίσει την κυβέρνηση τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον Βασιλιά. Παρά τις προτροπές να αντισταθεί, ο Βασιλιάς συμβιβάστηκε για να μη χυθεί αίμα και αργά το μεσημέρι οι δύο πλευρές ήρθαν σε συμφωνία. Ο Βασιλιάς δέχτηκε να αναλάβουν υπουργεία στρατιωτικοί και οι πραξικοπηματίες δέχτηκαν να γίνει Πρωθυπουργός μη στρατιωτικός, όπως και έγινε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κ. Κόλλιας.
Αποκορύφωμα ήταν οι δημόσιες δηλώσεις του Γ. Παπαδόπουλου ο οποίος δικαιολόγησε το πραξικόπημα λέγοντας ότι η επέμβαση του στρατού ήταν επιβεβλημένη προκειμένου να αποφευχθεί η πορεία προς τον κομμουνισμό και την καταστροφή. Μάλιστα παρομοίασε τη χώρα με έναν ακινητοποιημένο ασθενή ο οποίος βρίσκεται στο γύψο μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία του.
Από την αρχή της καθιέρωσης του νέου καθεστώτος καταργήθηκαν όλες οι πολιτικές ελευθερίες του λαού και αντικαταστάθηκαν από τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια και τις εξορίες. Οι κυριότερες προσπάθειες του λαού για την αλλαγή του καθεστώτος ήταν το κίνημα του ναυτικού, όπου το πολεμικό ναυτικό στήριζε το Βασιλιά και επιθυμούσε την απελευθέρωση του κράτους, αλλά και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου όπου οι φοιτητές έδωσαν τη ζωή τους και αγωνίστηκαν για να ρίξουν τη δικτατορία και να ενισχύσουν το εθνικό φρόνημα(17 Νοεμβρίου 1973).
Η δικτατορία κατέρρευσε τελικά στις 24 Ιουλίου του 1974 υπό την πίεση της Τούρκικης εισβολής στην Κύπρο. Οι ενέργειες του Ιωαννίδη, ο οποίος είχε διαδεχτεί τον Παπαδόπουλο, να οργανώσει πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακάριου αποτέλεσαν την πρόφαση που αναζητούσαν οι Τούρκοι για να επέμβουν ως "σωτήρες" των τουρκοκυπρίων και να καταλάβουν τη μισή Κύπρο. Η χούντα που είχε την ευθύνη για την προάσπιση του νησιού αδράνησε και τα περισσότερα μέλη της χουντικής κυβέρνησης εξαφανίστηκαν. Έτσι μετά από τις δραματικές εξελίξεις που ακολούθησαν, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου αφού διαβεβαιώθηκαν ότι ο στρατός δε θα σταθεί εμπόδιο, αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία.Αργότερα οι πραξικοπηματίες και οι συνεργάτες τους συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν σε δίκη. Αυτό ήταν και το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μιας περιόδου που έμεινε αποτυπωμένη στη μνήμη των Ελλήνων και στιγμάτισε την ελληνική ιστορία.
1 σχόλιο:
Η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία μας!Τώρα για το αν ήταν το τέλος της δικτατορίας θα μου επιτρέψεις να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις.Ήταν το τέλος του πραξικοπήματος. Όσο για τη δικτατορία είναι διαχρονική. Το πολίτευμά μας στα χαρτιά λέει προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δικτατορία.Εγώ το λέω πασπαλισμένο με χρυσόσκονη και μα...ιες! Πολύ καλή η αναδρομή σου μ'αρέσει το θέμα retro και το 'χεις.Σου προτείνω να καθιερώσεις μια στήλη "Σαν σήμερα"!
Δημοσίευση σχολίου