Αποχή..Μήνυμα διαμαρτυρίας; ή..Αδράνεια;

Ορμώμενος από τις χθεσινές εκλογές θα ήθελα να θίξω ένα πολύ σημαντικό θέμα, που είναι στο επίκεντρο των γεγονότων το τελευταίο εικοσιτετράωρο καθώς να ακούσω και τις δικές σας απόψεις πάνω σε αυτό.Το θέμα αυτό αφορά την αποχή από τις εκλογές(βουλευτικές ή αυτοδιοικητικές),και το κατά πόσο αποτελεί η ίδια ένα μήνυμα προς τους πολιτικούς ή είναι ακόμα ένα δείγμα της αδράνειας των πολιτών και της αποστασιοποιήσης τους από τα κοινά.Άκουγα στην τηλεόραση διάφορους εκλογείς,επώνυμους και μη, να δηλώνουν ότι δεν ψήφισαν στις εκλογές και ούτε πρόκειται,και ότι η πράξη τους αυτή έιναι ένα είδος αντίδρασης,ένα είδος διαμαρτυρίας.Λοιπόν η δική μου άποψη είναι ότι η αποχή ΔΕΝ περνάει κάποιο μήνυμα,αντίθετα τείνει προς την αδράνεια.Όταν δε συμμετέχει κάποιος στην εκλογική διαδικασία μένει αμέτοχος και αφήνει άλλους να αποφασίσουν για εκείνον και για το μέλλον του δήμου-περιφέρειας-χωρας.Τα άτομα αυτά τα οποία ισχυρίζονται ότι απέχουν συνειδητά λόγω της απογοήτευσης τους από την πολιτικά πρόσωπα της χώρας ή απλά το θεωρούν μάταιο να μετάσχουν,ούτως ή άλλως δε θα ψήφιζαν κάποιο από τα μεγάλα κόμματα.Συνεπώς μένουν να ψηφίσουν οι ακραίοι υποστηρικτές των μεγάλων κομμάτων οι οποίοι διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα και ενισχύουν έμμεσα το δικομματισμό.Αυτό που θέλω να πω,συνοψίζοντας, είναι ότι το εκλογικό μας δικαίωμα κατοχυρώθηκε με πολλούς αγώνες και πολλές θυσίες και αντίθετα με τις απόψεις πολλών,η γνώμη των πολιτών μετράει.Αυτό το μήνυμα που οι συνειδητοί απέχοντες θέλουν να περάσουν με την μη συμμετοχή τους μπορεί να γίνει και μέσω της εκλογικής διαδικασίας.Εάν δε νιώθουν ότι αντιπροσωπεύονται από κάποιο κόμμα υπάρχει και η λύση του άκυρου ή της υποστήριξης μικρότερων ή ανεξάρτητων παρατάξεων.Αυτά ήταν μόνο δύο παραδείγματα απλά για να υποδείξω ότι η αποχή δεν είναι κάποιο είδος λύσης..διότι, εφ'όσον δεν συμμετέχει κάποιος, όπως μπορεί, στην όποια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος,μετατρέπεται και αυτός ο ίδιος, έμμεσα, σε μέρος του προβλήματος.